Αν και το αλκοόλ έχει επίδραση στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, με μερικές προφυλάξεις και προσεκτική διαχείριση, τα άτομα με διαβήτη μπορούν επίσης να απολαύσουν ένα ποτό. Συνεπώς δεν υπάρχει ανάγκη για τα άτομα με διαβήτη να εγκαταλείψουν το αλκοόλ απλώς και μόνο λόγω του διαβήτη τους, σύμφωνα με τη Διεθνή Κοινότητα Διαβήτη. Υπάρχουν επίσης υποκατάστατα οινοπνεύματος […]

Η μπύρα και τα οινοπνευματώδη ποτά έχουν υψηλά επίπεδα επιβλαβούς λίπους που συνδέονται με καρδιακές παθήσεις, αλλά το κρασί φαίνεται να προστατεύει από αυτό, σύμφωνα με νέα μελέτη. Μια νέα μελέτη σε σχεδόν 2.000 Βρετανούς ηλικίας 40 έως 79 ετών, που δημοσιεύει η Daily Mail, εξέτασε τις εναποθέσεις σπλαχνικού λίπους γύρω από τα εσωτερικά όργανα,

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο-αναλυτή Βιστατιστικής δρα Χάο Μα του Πανεπιστημίου Τουλέιν της Νέας Ορλεάνης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε συνέδριο της American Heart Association στο Σικάγο, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 312.400 ενήλικες με μέση ηλικία τα 56 έτη, που δεν είχαν διαβήτη, καρδιαγγειακές νόσους ή καρκίνο στην αρχή της μελέτης. Στη

Όταν δεν επιθυμούμε να γίνει η μηλογαλακτική ζύμωση παίρνουμε τα παρακάτω μέτρα: 1. Προσθήκη καθορισμένης ποσότητας θειώδη ανυδρίτη στο γλεύκος 20 γραμμάρια ανά 100 λίτρα. 2. Γρήγορη απομάκρυνση της οινολάσπες από το νέο κρασί και θείος ή μετά την αλκοολική ζύμωση. 3. Διαχωρισμός της οινολάσπες από το γλεύκος σε περίπτωση προσβολών στα σταφύλια. 4  Αποθήκευση

Το διοξείδιο του θείου που προστίθεται στους οίνους απαντάται σε αυτούς σε ελεύθερη και δεσμευμένη μορφή. Το διοξείδιο του θείου χρησιμεύει ως αντιμικροβιακό, αντιοξειδωτικό, αντιοξειδασικό και αντιαλδεϋδικο και η αποτελεσματικότητά του σχετίζεται άμεσα με τη σύσταση του οίνου και το pH. Η δραστική του μορφή, αυτή που ουσιαστικά προστατεύει τους οίνους, είναι το μοριακό διοξείδιο

Όταν κατά την οινοποίηση χρησιμοποιείται εμβόλιο με ζυμομύκητες άλλης περιοχής ξένης προς το αμπέλι και τις κλιματολογικές και εδαφολογικές συνθήκες στις οποίες αναπτύσσεται το γλεύκος, ομογενοποιείται κατά κάποιο τρόπο η γεύση και βιομηχανοποιείται σε μεγάλο βαθμό το άρωμα ώστε στο τέλος να μη διακρίνεται το ένα είδος οίνου από το άλλο. Βεβαίως η χρήση επιλεγμένων

Ο Άγιος Τρύφων, τη μνήμη του οποίου η Εκκλησία τιμά στις 1 Φεβρουαρίου, είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους αμπελουργούς και γενικότερα στους αγρότες, αφού θεωρείται ο προστάτης άγιος των αμπελουργών και των γεωργών. Ο Άγιος Τρύφων υπήρξε δημοφιλής τόσο όσο ήταν ακόμη στη ζωή όσο και μετά το μαρτύριό του. Παρόλο που πουθενά στο Συναξάρι δεν

Οι διάσημες ποικιλίες ευρωπαϊκών κρασιών Merlot, Chardonnay, Sauvignon Blanc, Pinot Noir κ.α. έλκουν την καταγωγή τους από την Ανατολή, καθώς προέρχονται από το «πάντρεμα» αμπελιών της Δυτικής Ασίας (όπου πρώτα εξημερώθηκαν και καλλιεργήθηκαν) με τοπικά άγρια ευρωπαϊκά αμπέλια. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας επιστημονικής έρευνας που έκανε γενετική ανάλυση πολλών διαφορετικών αμπελιών διεθνώς. Τα αμπέλια (κλήματα) καλλιεργούνται εδώ και

Η πτητική οξύτητα αναφέρεται στα αποστάξιμα οξέα ατμού παρόντα στο κρασί, το πρώτιστα οξικό οξύ αλλά και τα γαλακτικά, μυρμηκικά, βουτυρικά, και προπιονικά οξέα. Συνήθως, αυτά τα οξέα μετριούνται από τα μετρητά ακόμα, αν και τώρα μπορούν να μετρηθούν με αέρια χρωματογραφία ή τις ενζυματικές μεθόδους. Το μέσο επίπεδο οξικού οξέος σε ένα νέο ξηρό

Η γαλακτική ζύμωση του τρυγικού οξέος, γνωστή ως ασθένεια της “εκτοπίασης” ή “εκτροπής”, αποτελούσε άλλοτε σοβαρή προσβολή των οίνων. Σήμερα, με την πρόοδο που σημειώθηκε στη συντήρηση του οίνου, το φαινόμενο αυτό είναι πολύ σπάνιο και τείνει να εξαλειφθεί. Συνιστάται στην αποσύνθεση του τρυγικού οξέος από τα γαλακτικά βακτήρια, με αποτέλεσμα την απώλεια ή εκτροπή

Ως µηλογαλακτική ζύµωση θεωρείται η µετατροπή του L-µηλικού οξέος προς L- γαλακτικό οξύ και διοξείδιο του άνθρακα µε την επίδραση µικροοργανισµών. Κατά συνέπεια, το αποτέλεσµα της µηλογαλακτικής ζύµωσης είναι η µείωση της ολικής οξύτητας των κρασιών, αφού ένα δικαρβονικό οξύ (µηλικό) µετατρέπεται σε µονοκαρβονικό (γαλακτικό). Κατά τη µηλογαλακτική ζύµωση παράγεται αποκλειστικά L-γαλακτικό οξύ. Το D-γαλακτικό

Ο ελληνικός αμπελώνας αποτελείται κυρίως από γηγενείς ποικιλίες άλλοτε αυτόριζες και άλλοτε εμβολιασμένες με αντιφυλλοξηρικά υποκείμενα. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται περίπου 300 ποικιλίες αμπέλου. Από αυτές θα αναφέρουμε τις σπουδαιότερες ελληνικές και ξένες οινοποιήσιμες ποικιλίες στη χώρα μας. ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΑΜΠΕΛΟΥ Οι κυριότερες ελληνικές ποικιλίες οινοποιίας και τα χαρακτηριστικά τους είναι: Αγιωργήτικο (Μαύρο Νεμέας, Μαυρούδι) Καλλιεργείται

Οι διάφορες ποικιλίες σταφυλιών διαφέρουν ως προς το άρωμα τους. Για παράδειγμα, οι κύριες ενώσεις που ευθύνονται για τα πιο έντονα αρώματα στους ποικιλιακούς οίνους από Sauvignon Blanc που παράγονται στην περιοχή Marlborough θεωρείται ότι είναι οι μεθοξυπυραζίνες και ποικιλιακές θειόλες (Jouanneau et al. 2012). Οι οίνοι από Ξινόμαυρο έχουν χαρακτηριστικό άρωμα ντομάτας και ελιάς

Όταν ένας γευσιγνώστης έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με ένα ποτήρι κρασί, συνηθίζεται να περιγράφει πρώτα το χρώμα και ύστερα το άρωμα του οίνου. Ωστόσο, το άρωμα είναι αυτό που παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όσον αφορά την προτίμηση του κρασιού από τον καταναλωτή. Η μυρωδιά και η γεύση του κρασιού συνδέονται άμεσα με τη

Είναι η ευγενέστερη ερυθρή ποικιλία του βορειοελλαδικού χώρου. Καλλιεργείται κυρίως στην Νάουσα, τη Γουμένισσα, το Αμύνταιο, τη Ραψάνη, το Τρίκωμο, τη Σιάτιστα, το Βελβεντό και σε μικρότερη έκταση στο Άγιο Όρος, την Όσσα, τα Ιωάννινα, τη Μαγνησία, την Καστοριά και τα Τρίκαλα. Συνολικά η έκταση φθάνει τα18.000 στρέμματα. Αποτελεί μία από τις δύο δυναμικότερες ερυθρές

Μοναδικό ανάμεσα στα  διάφορα  είδη  του  μοσχάτου,  το  μοσχάτο Αμβούργου ξεχωρίζει από τις ερυθρωπές ρώγες του. Είναι μία από τις λίγες ποικιλίες που οινοποιούνται και παράλληλα καταναλώνονται ως επιτραπέζιες. Το Μοσχάτο Αμβούργου είναι η ποικιλία που κυριαρχεί στην περιοχή του Τυρνάβου όπου καλλιεργείται σε 15.000 στρέμματα περίπου. Πρόκειται για ποικιλία που συναντάται σποραδικά διεθνώς, στην

Είναι μια ερυθρή ποικιλία αμπέλου, που συχνά αναφέρεται ως «πολυδύναμη», επειδή μπορεί να οδηγήσει σε ευρύ φάσμα τύπων κρασιών, από δροσιστικά ροζέ, έως συμπυκνωμένα γλυκά. Ωστόσο, τα πιο γνωστά κρασιά από Αγιωργίτικο είναι δύο: τα νεαρά, ξηρά, κόκκινα, δεξαμενής και τα κόκκινα που έχουν ωριμάσει σε βαρέλι, τουλάχιστον για ένα έτος. Τα νεαρά κρασιά από