Οι συγκριτικές γευσιγνωσίες κρασιού μπορούν να βελτιώσουν τις δεξιότητες γευσιγνωσίας ενώ ταυτόχρονα μαθαίνουμε για το διαφορετικό στυλ και χαρακτήρα των κρασιών που υπάρχουν στα ποτήρια μας. Μπορούμε π.χ. να συγκρίνουμε κρασιά της ίδιας ποικιλίας που είναι είτε διαφορετικής χρονολογίας είτε έχουν οινοποιηθεί σε διαφορετικές περιοχές και από διαφορετικούς οινοποιούς.
Ακολουθούν επτά συμβουλές για την επόμενη οινογευσιγνωσία σας:
-
Συγκρίνετε δύο δείγματα κρασιού:
Η δοκιμή είναι σύγκριση. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για τους αρχάριους να ανακαλύψουν πώς μπορούν να ερμηνεύσουν διαφορετικά αρώματα και γεύσεις και να μάθουν περισσότερα για τα στυλ κρασιού που προτιμούν.
-
Θα χρειαστείτε ποτήρια γευσιγνωσίας κρασιού:
Ρίξτε μια μικρή ποσότητα κρασιού από το κάθε κρασί σε διαφορετικά ποτήρια. Δεν το γεμίζουμε το ποτήρι γιατί θέλουμε να μπορούμε να στροβιλίζουμε το κρασί μέσα στο ποτήρι χωρίς αυτό να χυθεί.
-
Δείτε τα χρώματα:
Ελέγξτε τη διαύγεια των κρασιών και το χρώμα τους. Το χρώμα καθορίζεται κυρίως από την ποικιλία του σταφυλιού. Τα κόκκινα κρασιά παίρνουν το χρώμα τους από τις φλούδες κατά την εκχύλιση. Άλλες αποφάσεις κατά την οινοποίηση, όπως η ζύμωση σε βαρέλι, η ανάμειξη ή η παρατεταμένη παλαίωση θα επηρεάσουν την ένταση του χρώματος αλλά και την απόχρωση του κρασιού.
-
Στροβιλίστε το κρασί στο ποτήρι:
Αν στροβιλίσετε το κρασί στο ποτήρι θα έχετε πιο συμπυκνωμένο το άρωμα. (Ο στροβιλισμός αυξάνει την επιφάνεια του κρασιού και η αυξημένη επαφή με τον αέρα κάνει το αλκοόλ να εξατμίζεται πιο γρήγορα. Η εξατμιζόμενη αλκοόλη μεταφέρει τα αρώματα στον αέρα όπου μπορείτε να τα μυρίσετε. Τα αρωματικά χαρακτηριστικά του κρασιού μπορεί να είναι μια περίπλοκη μυρωδιά φρούτων, ανθέων, μπαχαρικών σε ορισμένες περιπτώσεις, δρυός, ζύμης, βουτύρου αλλά ακόμα και δέρματος ή καπνού.)
-
Μυρίστε το κρασί:
Η μυρωδιά σου λέει όλα όσα πρέπει να ξέρεις για να κρίνεις αν θα σου αρέσει ή όχι. Ένα κρασί σε καλή κατάσταση πρέπει να μυρίζει φρέσκο και ζωηρό. Μπορεί να σας μυρίζει διαφορετικά πράγματα: φρούτα, λουλούδια, βανίλια ή άλλα μπαχαρικά. (Το μόνο πράγμα που δεν γνωρίζει η μύτη σας πριν από τη δοκιμή είναι το σώμα του κρασιού, η υφή του (η αίσθησή του στο στόμα σας) και πόση ώρα θα παραμείνουν οι γεύσεις στον ουρανίσκο σας δηλαδή η επίγευση)
-
Πάρτε μια γουλιά:
Λάβετε υπόψη ότι η γευσιγνωσία δεν είναι απλώς γουλιά και κατάποση. Πρέπει να «μασήσετε» το κρασί σας — να στριφογυρίσετε το κρασί στο στόμα σας. Γευόμαστε στο στόμα μέσω των μικροσκοπικών αισθητήρων στη γλώσσα και στα ούλα μας. Αυτοί οι αισθητήρες καταγράφουν την οξύτητα, τη γλυκύτητα, το πικρό, υο στυφό, το αλμυρό και το umami (νοστιμιά – ευχάριστη αλμυρή ή κρεάτινη αίσθηση από αμινοξέα).
-
Βγάλτε τα συμπεράσματά σας:
Σας αρέσει κάποιο από τα κρασιά; Και τα δυο? Τι ξεχωρίζει ή κάνει τα κρασιά ξεχωριστά ή αξέχαστα; Έχουν την ίδια γεύση με βάση την μυρωδιά τους ή διαφέρει «το στόμα από την μύτη»; Πώς θα περιγράφατε κάθε κρασί; Κρατήστε σημειώσεις από την εμπειρία σας στις συγκριτικές γευσιγνωσίες κρασιού!